Zespół Szkolno-Przedszkolny w Dobrczu - Przedszkole Samorządowe nr 2 w Dobrczu

 

Podczas pisania charakterystyki trzeba pamiętać o:

• nagłówku (to taki tytuł),

• przedstawieniu opisywanej postaci (kim jest, jak ma na imię, gdzie mieszka, ile ma lat),

• opisaniu jej wyglądu (oczy, włosy, usta, nos, postawa, znaki szczególne) i ubioru,

• zaprezentowaniu cech charakteru i podaniu przykładów (to najważniejsza część pracy; cechy to zalety oraz wady, ale warto wspomnieć o zainteresowaniach czy światopoglądzie),

• własnej ocenie danej osoby (tu przydaje się słownictwo opiniujące).

   

Powstały bardzo ciekawe prace. Oto kilka z nich.

 

 

 

 

 

Mój bohater

Moim bohaterem jest moja mama. Ma na imię Hania. Uważam, że jest młoda i bardzo kochana. Wybrałam mamę, ponieważ jest ona moim największym wsparciem.

Cechuje ją niski wzrost. Ma krótkie włosy w odcieniu brązu. Nosi kolorowe ubrania, które sprawiają, że wygląda jeszcze młodziej.

Jest konsekwentna w dobrym tego słowa znaczeniu. Zawsze mi pomaga, gdy tego potrzebuję. Spotyka się z wieloma przyjaciółmi i znajomymi, jest więc osobą towarzyską. Lubi rysować, śpiewać i rozmawiać w obcym języku.

To najlepsza mama na całym świecie i oczywiście bohaterka. Opisanie mojej mamy w tym tekście to dobry wybór. Zasługuje na to. Na pewno by się ucieszyła, gdyby mogła zobaczyć, co o niej sądzę. Jest godna naśladowania.

 

 

Robert

Moim najlepszym kolegą jest Robert. Mieszka w Dobrczu wraz z rodzicami i młodszym bratem. Chodzimy do tej samej klasy.

Ma on blond włosy, niebieskie oczy i jasną cerę. Jest średniego wzrostu, szczupły i wysportowany. Ubiera się odpowiednio do okazji. Lubi chodzić w dżinsach.

Trenuje piłkę nożną, lubi jeździć na rowerze i bardzo interesuje go historia. Mój kolega ma zazwyczaj dobry humor i często podśpiewuje pod nosem. Cechuje go wesołość i pozytywne nastawienie do życia. Robert jest gadułą i potrafi wprowadzić w dobry humor chyba każdego. W stosunku do innych jest zawsze grzeczny i życzliwy.

Uważam, że Robert to sympatyczna i odpowiedzialna osoba. Bez obaw powierzam mu swoje tajemnice. Za to go lubię. Jest moim najlepszym kolegą, na którym zawsze mogę polegać.

 

 

Opis cudownej osoby

Moją przyjaciółką od najmłodszych lat jest Tosia. Między nami są dwa lata różnicy. Poznałyśmy się we wczesnym dzieciństwie. Nasze mamy pracują razem w firmie i bardzo się lubią. Tosia i ja widzimy się rzadko, ale wspólnie spędzony czas mija nam bardzo szybko.

Ona ma jasnobrązowe, długie włosy i niebieskie oczy. Moją uwagę zwraca jej bardzo ładny nos i wąskie usta. Często nosi jasne bluzki i getry. Lubi czarne buty.

Tosia to osoba, która słynie z dobroci wobec innych: pomaga młodszej siostrze w lekcjach, robi zakupy i sprząta w domu. Jest sympatyczna, życzliwa i bardzo miła. Wszyscy sąsiedzi ją uwielbiają.

Ma hobby - to śpiewanie i jazda na rolkach. Kiedy się spotykamy, to trenujemy salta i inne akrobacje. Obie lubimy sport.

Według mnie Tosia to osoba godna podziwu. Często biorę z niej przykład. Tęsknię za naszymi spotkaniami.

 

 

 

Fantastyczna osoba

Dla mnie wyjątkową osobą jest... moja mama, ponieważ nigdy praktycznie się nie poddaje, dba o rodzinę i często mnie pociesza.

Moja mama ubiera się schludnie, lecz ładnie. Nosi zazwyczaj swoją ulubioną bluzę oraz spodnie dresowe. Ma brązowe włosy, owalną twarz i wystający nos.

Jest miła, serdeczna i tolerancyjna. Często wstaje razem ze mną, czyli o szóstej trzydzieści rano, nawet jeśli nie musi. Kiedy proszę ją o coś, to mnie wysłuchuje. Mogę na nią liczyć.

Dla mnie nie ma lepszej mamy na świecie. Bardzo ją kocham i nie wyobrażam sobie innej. Jest najlepszą osobą na całym kontynencie.

 

 

 

Ten wyjątkowy ktoś

Moim zdaniem wyjątkową postacią jest Mateusz. To mój kolega ze starej szkoły i bardzo go lubię. Nie ma rodzeństwa, jest jedynakiem. Ma jedenaście lat i chodzi do podstawówki w Osielsku.

Mateusz ma brązowe oczy i krótkie, ciemnobrązowe włosy. Jest bardzo chudy i nosi okulary koloru czarnego. Lubi chodzić w koszulce z długim rękawem i w dżinsach.

Z charakteru jest miły, przyjazny i bardzo pomocny. Często pomagał mi w trudnych sytuacjach, gdy go potrzebowałem. Na niego mogłem i nadal mogę liczyć. Marzy on, żeby zostać najlepszym youtouberem i gamerem, bić rekordy w Brawl stars.

Oceniam go pozytywnie, ponieważ mogę zawsze na niego liczyć. Wiem, że mi pomoże. Polecam go naśladować, bo jest najlepszym przyjacielem.

 

 

 

Charakterystyka kolegi

Chciałbym przedstawić kogoś wyjątkowego. Jest to mój kolega Wiktor. Poznaliśmy się na obozie sportowym podczas tegorocznych wakacji. Antek ma jedenaście lat i mieszka w Bydgoszczy. Uczęszcza do szóstej klasy szkoły podstawowej. Ponadto razem chodzimy na wspólne treningi koszykówki.

Antek jest wysportowanym, wysokim chłopcem. Ma ciemne, gładko zaczesane włosy. Jego uszy są przylegające. Twarz ma szczupłą i zaczerwienioną. Nos Antka jest mały i zaokrąglony. Ma też bujne i gęste brwi. Oczy zaś są duże i głęboko osadzone, otoczone ciemnymi rzęsami.

Lubi nosić sportowe ubrania. Jego spodenki są krótkie do kolan a koszulka – luźna z wielkim napisem.

Antek od dwóch lat uprawia koszykówkę. Nie lubi natomiast czytać książek. Świetnie jeździ na deskorolce. Doskonale zna język angielski.

To mój najlepszy kolega, z którym zawsze ciekawie spędzam czas. Uważam, że jest mega fajnym, wrażliwym chłopakiem, z którym o wszystkim mogę pogadać. Znamy się od niedawna, ale mam nadzieję, że nasza przyjaźń przetrwa lata, ponieważ taka przyjaźń to skarb.

 

 

 

 

 

Ktoś wyjątkowy

Taką wyjątkową bohaterką jest dla mnie moja mama, ponieważ daje sobie ze wszystkim radę.

Najczęściej ubiera się w różnokolorowe swetry i stonowane spodnie. Ma wąskie okulary, małe oczy oraz ciemne, grube brwi. Jest niska i szczupła, i ma wielkie serce.

Lubi zwierzęta, dlatego mamy w domu juz trzy koty, które znalazła i przygarnęła. Często gotujemy razem smaczne potrawy. Jest miłą i sympatyczną osobą. Ma licznych przyjaciół i znajomych. Pomaga mi w wielu różnych sytuacjach, np. w lekcjach, a koleżankom i kolegom z pracy w zleceniach szefa. Stara się, żebyśmy wszyscy w domu byli aktywni i zdrowo się odżywiali. Jest też trochę uparta, bo musi mieć wszystko na już i na teraz. Mama uwielbia kwiaty i ma nawet swój własny ogródek.

Moim zdaniem ona jest wzorem do naśladowania. Sama chciałabym być jak ona.

 

 

 

Charakterystyka przyjaciela

Mój przyjaciel ma na imię Paweł. Jest w moim wieku i chodzi ze mną do klasy. Znamy się od dzieciństwa. Mieszka niedaleko i często go odwiedzam.

Ma on długie, kręcone włosy i niebieskie oczy. Na jego twarzy widać kilka piegów. Jest zawsze schludnie i czysto ubrany. Nosi kolorowe koszulki i jeansy.

Paweł interesuje się muzyką i autami, podobnie jak ja. Zbiera również monety z różnych krajów i ma ich już bardzo dużo.

Jest miły i koleżeński, zawsze we wszystkim mi pomaga. Chodzi wciąż uśmiechnięty i zaraża wszystkich dobrym nastrojem. Lubi go cała klasa. Zna wiele żartów, z których śmieją się wszyscy, nawet jeśli słyszeli je już wiele razy. Myślę, że niejedna osoba powinna brać z niego przykład.

Nie zamieniałbym swojego przyjaciela na żadnego innego, ponieważ Paweł jest wyjątkową osobą. Uważam, że przyjaźń jest najważniejsza i zawsze powinniśmy o nią dbać.

 

 

 

Mój idol

Moim idolem jest Robert Okoń. Mieszka w Krakowie. Pracuje w sklepie wędkarskim i jest mistrzem świata w spinningu. Prowadzi nawet własny program „Spinningowy świat”.

Jest on osobą wysportowaną, średniego wzrostu. Ma czarne, proste włosy i niebieskie oczy. Ubiera się w stylu wojskowym. Nosi ubranie moro.

Robert Okoń wspiera działalność wędkarską młodzieży. W swojej karierze zdobył każdy możliwy puchar i tytuł. Do swojego programu często zaprasza początkujących wędkarzy.

Moim zdaniem jest on osobą pozytywną. Pomaga niedoświadczonym wędkarzom, chociaż jest sławny i rozpoznawalny. Chciałbym go spotkać, bo mnie fascynuje.