Poznajemy Polskę

6 grudnia 2021

Nasza szkoła wzięła udział w projekcie ministerialnym „Poznaj Polskę”, którego celem jest poznanie historii, zabytków, tradycji i środowiska przyrodniczego naszej ojczyzny. To ciekawa i atrakcyjna forma nauki, z której dzieci zawsze i chętnie korzystają.

W ciągu dwóch listopadowych dni zwiedziliśmy jedno z najważniejszych miejsc w historii naszego kraju – archikatedrę w Gnieźnie, w której spoczywają relikwie św. Wojciecha, pierwszego męczennika Polski. Obejrzeliśmy zabytkowe drzwi, na których przedstawione zostało życie i śmierć kapłana. Zeszliśmy do podziemi, gdzie widoczne są ruiny pierwotnej świątyni. Niewiele brakowało, aby kilkoro z uczestników spędziło tam noc...

Niecodzienne przeżycia dostarczyła nam Palmiarnia Poznańska, gdyż zwiedzaliśmy ją w formie szkoły przetrwania. Rozpoznawaliśmy różne gatunki zwierząt i roślin, wąchaliśmy przyprawy, smakowaliśmy ziaren kakaowca. W tej ogromnej szklarni rosną egzotyczne drzewa i żyją papugi. Baliśmy się, że za chwilę skoczą na nas jadowite pająki, jak w filmach akcji.

W Ostrowie Tumskim wcielaliśmy się w role postaci historycznych. W pamięci utkwił nam Mieszko I i jego siedem żon, które porzucił dla czeskiej księżniczki Dobrawy. Stoczyliśmy liczne pojedynki i walczyliśmy z poganami. Najciekawszym przeżyciem na Starym Mieście było chyba biczowanie pod pręgierzem. Mogliśmy potrzymać w rękach miecz i kajdany, a na głowę włożyć koronę. Na murach poznańskiego zamku odtworzyliśmy scenę zabójstwa Przemysła II przez Hildegardę (jego żonę) i poznaliśmy historię tego pięknego miasta.

Dla tych, którzy nie lubią takiego zwiedzania więcej radości przyniósł dzień następny. Wizyta w miejskim zoo z pewnością należy do niezapomnianych przeżyć. Największe wrażenie zrobiła na nas słoniarnia i historia lwów – Kizi i Leosia. Mimo że bardzo bolały nas nogi (i nawet trochę zgubiliśmy drogę), to wszyscy dotarli do mety, a fotel w autokarze jeszcze nigdy nie był taki wygodny.

Tego dnia wizytowaliśmy także w Skansenie i Muzeum Pszczelarstwa w Swarzędzu. Zachowane tam zostały starodawne ule w rozmaitych kształtach: postaci ludzkich, zwierząt, zwykłych kłód i przepięknych pałaców. Widzieliśmy przebrania pierwszych bartników i posmakowaliśmy prawdziwego miodu. Część z nas wróciła z kiwającymi się pszczółkowymi długopisami i magnesami na lodówkę.

Miłym urozmaiceniem po trudach maszerowania ulicami miasta był pobyt w basenie i smaczne obiady. Najwytrwalsi pełnili nocny dyżur, a najbardziej utrudzeni poszli wcześnie spać. Ten wspólny wyjazd nie był dla nas tylko miłą szkolną wycieczką, ale również sprawdzianem wytrzymałości, odwagi i przyjaźni.

Niewyspani opiekunowie:)